Beukenrode en de Stichtse Lustwarande

Aan het eind van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw ontstaat op de zuidflank van de Utrechtse Heuvelrug een aaneengesloten lint van landgoederen. Belangrijke impulsen zijn de aanleg van de Driebergsestraatweg en de aanleg in 1843 van de Rhijnspoorweg van Amsterdam via Utrecht naar Arnhem.

In het glooiende landschap worden imposante landhuizen aangelegd met bossen en parkachtige tuinen. Naar de mode van die tijd worden de landgoedparken aangelegd in de Engelse landschapsstijl met slingerende paden, natuurlijk vormgegeven waterpartijen, glooiende grasvelden met boomgroepen en verrassende zichtlijnen. Deze Stichtse Lustwarande heeft een hoge cultuurhistorische waarde.

Landgoed Beukenrode ligt ingeklemd tussen de terreinen van Bartiméus en de Van Braam Houckgeestkazerne. Aan de noordkant wordt het landgoed begrensd door de Oude Arnhemsebovenweg en aan de zuidzijde door de Driebergsestraatweg (N225).

In de loop van de tijd is het oorspronkelijke landgoed door verkoop opgesplitst. Als eigenaar streeft de Sint Augustinusstichting ernaar om het terrein van het ministerie van Defensie weer te integreren met het park van Beukenrode en zo het oorspronkelijke landgoedpark goeddeels weer te herstellen.